Oprac. Lek. med. Dorota SZUMNY

1. Samonawilżające soczewki kontaktowe

Dzięki możliwościom inżynierii chemicznej badacze odkryli, że obecny w naszym ciele kwas hialuronowy może być stosowany jako naturalna substancja nawilżająca w soczewkach kontaktowych, nie zaburzając przy tym funkcji optycznej soczewek. Stanowi to duży postęp w porównaniu z szeroko stosowanymi w soczewkach kontaktowych syntetycznymi środkami nawilżającymi, zmniejszającymi uczucie suchości w oku. Jest to ważne odkrycie, ponieważ więcej niż 50% osób zaprzestaje noszenia soczewek z powodu dyskomfortu wywołanego uczuciem suchości, szczególnie nasilonym pod koniec dnia.

Zastosowanie kwasu hialuronowego znacznie zmniejsza ilość osadów białkowych na powierzchni soczewek, które, powodując objawy, stanowią przyczynę 30% wizyt kontrolnych.

Kwas hialuronowy jest naturalnym polimerem zmniejszającym tarcie. Osoba ważąca średnio 70 kg posiada ok. 15 g kwasu, z czego jedna trzecia jest codziennie wymieniana. Organizm ludzki wykorzystuje kwas hialuronowy między innymi do naprawy skóry, nadawania sprężystości chrząstkom, wzrostu i poruszania się komórek. W okulistyce jest on stosowany do leczenia pacjentów z zespołem suchego oka, w chirurgii zaćmy i innych stanach chorobowych związanych z narządem wzroku.

Mc Master University

www.mcmaster.ca

2. Jak obniżyć ryzyko krótkowzroczności u dzieci?

Spędzanie 2–3 godzin dziennie na otwartej przestrzeni w sposób znaczący zmniejsza ryzyko powstania miopii u dzieci. Ryzyko rozwinięcia się krótkowzroczności u dziecka obu rodziców z tą wadą refrakcji wynosi 6/10, jeśli dziecko spędza tygodniowo do 5 godzin na zewnątrz, i spada do 2/10 jeżeli czas przebywania na zewnątrz wynosi 14 godzin tygodniowo. Naukowcy uważają również, że krytycznym czynnikiem zmniejszającym rozwój krótkowzroczności wydaje się całkowity czas spędzany na otwartej przestrzeni. Zarówno czynne, jak i bierne spędzanie tego czasu w równym stopniu chroni dziecięcy wzrok.

Ophthalmology Times

www.ophthalmologytimes.modernmedicine.com

3. Okresowe kontrole po usunięciu guza narządu wzroku niekorzystne dla pacjentów?

Okresowe badania kontrolne po usunięciu guza narządu wzroku nie wpływają na oczekiwaną długość życia pacjentów z obecnością przerzutów, powodują natomiast niepotrzebny stres i napięcie, także u lekarzy. Konwencjonalna praktyka badań monitorujących obecność przerzutów i agresywne leczenie ograniczonych stadiów przerzutów nie są uzasadnione przez żadne dostępne dowody kliniczne. Autorzy raportu uważają, że wykonywanie tych badań daje fałszywą otuchę i nie przynosi żadnych korzyści, których oczekiwaliby lekarze dla swoich pacjentów.

Tradycyjnie lekarze wykonują podstawowe badania poszukujące przerzutów przed rozpoczęciem leczenia guza, zabezpieczając terapię, prowadzą też ogólny nadzór w rekomendowanym okresie czasu i leczą przerzuty, jeżeli zostaną one wykryte. Przeprowadzany nadzór może składać się z różnych badań – od badań krwi do zdjęć rentgenowskich klatki piersiowej lub USG.

Zasadniczo pacjenci mają mniej niż 6 miesięcy życia po wykryciu przerzutów. Średnia przeżycia w przypadku objawowych przerzutów, niewymagająca okresowych badań kontrolnych, wynosi około 3–4 miesięcy. Nawet z najbardziej agresywnym leczeniem przeżycie wynosi ok. 10–12 miesięcy u pacjentów bez objawów. Cześć lekarzy uważa, że wydłużanie przeżycia poprzez intensywny nadzór i wykonywanie badań jest sposobem ograniczonym i wysoce nieefektywnym.

Oculoplastic

www.medcompare.com

 4. Stary czy zmęczony? Jak ludzie czytają i oceniają twarze

Przy użyciu nowych technologii śledzących wzrok zbadano, jak są oceniane oznaki i objawy zmęczenia oraz starzenia. Grupa badaczy chciała się dowiedzieć, która z części twarzy decyduje o młodym, pełnym życia, witalnym wyglądzie. Te informacje mogłyby być użyteczne dla osób rozważających poddanie się zabiegom chirurgii plastycznej.

Spośród studentów Bostonu wybrano 47 młodych dorosłych; wszyscy przeszli badania wzroku. W dwóch sesjach oglądali zdjęcia 48 starszych osób na monitorze komputera wyposażonego w kamerę, która analizowała światło podczerwone odbite ze źrenicy i rogówki, aby określić czas i kierunek spojrzenia. Urządzenie to pozwoliło na ilościowy pomiar wzoru spojrzenia związanego z subiektywnymi osądami dotyczącymi wieku i zmęczenia. Na pokazywanych fotografiach widniały twarze o neutralnej ekspresji, które zostały podzielone na poszczególne „strefy spojrzenia”. Po przyjrzeniu się fotografii przez 5 sekund badani zaznaczali swój wybór na specjalnej skali. Wiek oceniano w pierwszej sesji, zmęczenie w drugiej.

Oceniając wiek przedstawionych na zdjęciach osób, badani najczęściej patrzyli na okolicę oczu (46%), nosa (19%), czoło (13%) i okolicę pomiędzy brwiami (11%). Okolica oczu była również najczęstszą wybieraną przy ocenie zmęczenia (45%), następnie nos (18%), czoło (14%) i okolica pomiędzy łukami brwiowymi (12%). Mimo że okolica oczu zajmuje 21% powierzchni twarzy, jest najważniejsza w ocenie poziomu zmęczenia i starzenia. Ponieważ najczęściej używano obrazów statycznych, w badaniu nie określono, czy uwaga patrzących zwracałaby się częściej na usta osób mówiących. Podkreśla się również, że osoby z innych grup wiekowych mogą oceniać szczegóły twarzy w inny sposób niż młodzi dorośli.

Wyniki badań są ważne dla chirurgów plastycznych – okolica oczu może być najlepszą częścią twarzy do korekcji, aby w znacznym stopniu poprawić atrakcyjność i zmniejszyć oznaki wieku i zmęczenia. W Stanach Zjednoczonych operacje chirurgiczne powiek są na czwartym miejscu w klasyfikacji najbardziej popularnych zabiegów chirurgicznych (wg statystyk Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgów Plastycznych z 2007 roku). Należy jednak pamiętać, że piękno jest w oczach nie tylko tej osoby, na którą patrzymy, ale również patrzącego…

American Academy of Ophthalmology

www.aao.org                                      

„Przegląd Okulistyczny” 2009, nr 2 (29)